شماره نخست گاهنامه مکتب المپیک، نشریه تخصصی دانشجویی رشته مطالعات فرهنگی و رسانه دانشگاه علامه طباطبائی با مدیر مسئولی رضا رضوی و سردبیری فریماه رضایی منتشر شد.
تولد یک مکتب، به قلم رضا رضوی؛ از صفی علیشاه تا الهیه، به قلم گلمهر بهرامی؛ عقاید یک دلقک، به قلم حمیدرضا غفاری دیزجی؛ خلازیر از زباله به سرمایه به قلم فریماه رضایی؛ دوربین کنشگر زمان نورد، به قلم راحله قادری؛ اسطوره، زنان و تبلیغات به قلم حنانه دری دولت آبادی؛ من باب ارتباط؛ به قلم هانیه مداحی ساربان قلی؛ زندگی در میانه مرگ، به قلم حسین اوتادی؛ تعامل ایرانیان و موقعیت مختلف افراد، به قلم عاطفه آقامحمدی؛ حمل‌ونقل عمومی و زندگی روزمره، به قلم بهنام آخانی و کاخ ثابت پاسال کاخ ورسای ایران، به قلم نرگس لکی‌زاده فهرست مطالبی است که در شماره نخست گاهنامه مکتب المپیک منتشر شده است.
رضوی، در مقاله خود درمورد علت نام‌گذاری و چرایی انتشار نشریه مذکور نوشته است: «نشریه تخصصی دانشجویی رشته مطالعات فرهنگی و رسانه دانشگاه علامه طباطبایی از آن رو به نام «مکتب المپیک » خوانده خواهد شد که دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی در دهکده المپیک تهران مستقر است. این دانشکده به نظر پایه گذاران این جریده این امکان را دارد که روزی محور بومی برای ایجاد یک نقطه تمرکز فعالیت‌های مرتبط با نظریه پردازی ایرانی در حوزه مطالعات فرهنگی و رسانه در این مجموعه پدیدار شود و چه کسی امروز میتواند بگوید که این اتفاق نیفتاده است در حالی که اغلب مکاتب در دوره‌ای حتی پس از پایان عصر پایه‌گذاران آن، نام مکتب به خود گرفته اند. از این که بگذریم دیدیم که دانشجویان علاقه‌مند به تحصیل در رشته مطالعات فرهنگی و رسانه در دانشگاه علامه طباطبایی پذیرفته می‌شوند، تحصیل می‌کنند و چندی بعد و پس از اتمام دروس و تکمیل و دفاع پایان‌نامه از دانشگاه می2روند و خیلی کم پیش می آید حال و هوا و اتمسفر حاکم بر حضور دوره های مختلف دانش آموختگان در دوره دانشجویی جایی ثبت و ضبط شود. گفتیم که چه چیزی بهتر از یک نشریه می تواند این وظیفه را برعهده بگیرد؟ پس «مکتب المپیک » متولد شد و امیدواریم در دوره‌های بعد از ما هم کسانی باشند و این مسیر را ادامه دهند. ضمن آنکه این ظرفیت نیز وجود دارد که بیرون از فضای دانشگاهی نیز این رسانه تخصصی ادامه حیات دهد.»
